Door: Erik

In de Geldgids van de Consumentenbond (2018 nr 6 van okt/nov) staat een kort artikeltje in de rubriek Leergeld over de fratsen van Meesman onder het kopje Voldongen feit:
In september 2017 krijgt Hans Jansen bericht van Meesman dat zijn aandelenfondsen worden omgezet in duurzame fondsen. Na een halfjaar excuseert de fondsbeheerder zich; de geschatte overstapkosten voor een van de fondsen zijn ‘helaas’ geen 0,25%, maar 0,7%. Dat fonds is al aangekocht, de meerkosten van €265 belanden dus op Jansens bord. ‘Wie accepteert zo’n disproportionele verhoging in andere omstandigheden?’ zegt Jansen. De nieuwe fondsen zouden gunstiger zijn door teruggave van dividendbelasting, maar het duurt drieënhalf jaar om de omzet- kosten terug te verdienen.
Bij klachtenloket Kifid kan Jansen niet terecht, want Meesman is daar niet aangesloten. Daarom verkoopt hij zijn participaties. ‘Zonde van de kosten, maar soms moet je met je voeten stemmen als je het met iets hartgrondig oneens bent’, aldus Jansen.
Het commentaar van MEESMAN: ‘De eenmalige kosten zijn achteraf voor twee fondsen lager uitgevallen en voor één fonds hoger.’